Mediatyzacja religii w czasach globalizacji i neoglobalizacji. Wybrane refleksje medioznawcze

Cel: w artykule wskazano i omówiono wybrane problemy religijne kontekście postępujących procesów mediatyzacji erze globalizacji, tj. eliminację sacrum ze sfery indywidualnej społecznej, podważenie korespondencyjnej definicji prawdy jako podstawy wyjaśnianiu doktrynalnych kwestii religii, zmianę rozumienia kluczowych determinantów życia religijnego. Podjęto również refleksję nad wpływem nowego kontekstu neoglobalizacji na dalszy proces wskazując możliwe kierunki zachodzących zmian. Metodologia: pracy posłużono się metodą analizy, krytyki piśmiennictwa przeglądu literatury. Wyniki wnioski: procesy globalizacji są katalizatorem przemian obszarze religijnego, które traci swój wspólnotowy charakter rzecz jednostkowego, zindywidualizowanego odniesienia do Boga, znaczącej mierze dzięki kulturze postmodernizmu postprawdy. Media, będąc częścią profanum spełniając swoje funkcje epoce neoglobalizacji, odgrywają istotną rolę prezentowaniu opinii publicznej własnej interpretacji podstaw religii oraz Epoka przynosi stopniowe przeorientowanie kulturowych stronę respektowania praw człowieka dowartościowania państw narodowych, co otwiera możliwość zacieśnienia wzajemnych odniesień państwa np. rezygnacji z zasady autonomii kościoła/związku wyznaniowego przyjęcia modelu teokratycznego lub instrumentalizacji spraw wiary bądź jej eliminacji publicznej. Wartość poznawcza: publikacja systematyzuje wyniki badań globalizacji. Wskazano kierunku zmian procesie religijnego neoglobalizacji. Uwzględniono myśl badawczą m.in. takich przedstawicieli nauk społecznych jak N. González Gaitano, D. Guzek, A. Hepp, S. Hjarvard, Hoover, Livingstone, M. Lövheim, K. Lundby, B. Meyer, W. Schulz, Stępniak.